Aile/Arkadaş

Bazı insanlar vardır az konuşurlar, çok kalırlar. Hayatımızın bir yerine öylece yerleşirler; ne gürültüyle gelirler ne de sessizce giderler. Onlar sadakatin adıdır... Sadık insanlar zamanın yıpratıcı rüzgârına karşı dimdik duran duvar gibidir.

Sonuçta evlilik iki kişinin değil, iki yüreğin anlaşmasıdır; ne kadar çok değişirse değişsin zaman, ne kadar farklı olursa olsun insanlar, sevgiyle kurulan bir yuvanın sıcaklığı hep aynı kalır.

Yaş aldıkça da değerini daha iyi anlarız; çünkü gerçek dostluk zamanla sınanır. En iyi arkadaş, yıllar geçse de yerini korur. Kavga edersin, küsebilirsin ama asla tamamen bırakamazsın, bir parça sen olmuş olur artık.

Sarılmak cesaret ister aslında; kendini açmayı, savunmasız kalmayı ve gerçek duygularını göstermeyi gerektirir. Belki de bu yüzden bu kadar kıymetlidir. Samimiyetin, şefkatin ve güvenin sade ama derin bir ifadesidir.